Amma Skrattans |
|
|
Netið tekið í nefið upp á gamla mátann. Upphafið málfar og sóðatal, þó án þess að farið sé yfir strikið, íblandað nærgöngulli sjálfsrýni Saurhuga. Nýjar tuggur Gamlar tuggur Amma er fjörgömul og nennir ekki að læra á tölvupóst. Hún fer hinsvegar mikinn við lestur á nagportal og sér öll skilaboð skrifuð á vefsíður. 
|
Saturday, April 28, 2001
Nú er ömmu ekke skemmt lengur. Skrattinn kúkaði í seinustu buxurnar sínar og þvottavélin er biluð. Amma útskýrir á eftir af hverju. Skratti litli ber vit sitt í fingurbjörg. Þar af er þriðjungur hvolpavit og annar óvit. Þó hefur skrattakorninu gengið furðu vel að telja fáheyrðum lýðnum trú um að bak við tyrfið orðagjálfur og sköllótt bringubankið liggi í raun viska jafn djúp og persónuleiki jafn kaldur og sjálft ballarhaf. Heilaþvotturinn hefur meira að segja gengið svo vel að nú eru kófdrukkin skólabörn á Agureyri búin að taka kauða í guðatölu, og má ekki á milli sjá hvort sú staðreynd segir meira um litlu túnþökurnar eða malbikarann. Þetta er sagan um nýju fötin keisararans endursögð. Smáborgarahátturinn í lýðnum veldur því að menn þora ekki að viðurkenna að þeir skilja ekki bofs í því sem drengurinn segir og ákveða að lýsa því yfir að hann sé yfirburðaskarpur, ellegar opinbera eigin heimsku. Þannig styður heimskur heimskann. (Alheimskan samsærir augu Ömmu.) Þar sem Amma er ekki smáborgari að mennt þá er hún hvergi banginn við að segja: Keisarinn er alls fokking ber, og Skrattinn er örgrunnur volgur hlandpollur! Pissublautur mömmuhvolpur! Úr leiðarvísinum sem fylgir skrattagarðdvergnum: "Varast skal að stilla skrattagarðdvergnum upp þannig að hann snúi á hlið m.v. staðbundnar höfuðvindáttir. Sé það gert má búast við að vindar smjúgi í gegnum höfuð hans með hvimleiðu blísturhljóði." En nóg um tað. Nú skal upplýst hvernig skratti litli kúkaði á sig: Gáfumennið Ágúst Flughringur setti upp svo kallaða "djöfull er hann barnalegur, það endurspeglast í skoðanakönnuninni því allir telja hann polla vegna liðleskjuskrifa hans..." könnun og er það gott og vel. Fyrsta feilspor skratta litla var að svara Ágústi (better remain silent and be thought stupid, than open your mouth and remove all doubt). En hvað geta litlar rottur gert á ögurstundu annað en það sem náttúran býður þeim: tryllast úr hræðslu og skríkja hástöfum. Seinna feilsporið, og það sem endanlega sýnir sorglega berstrípaða innviði garðdvergsins okkar er hvernig hann kallar á hjálp. Í stað þess að hvetja heimskekingana vini sína til að kjósa sig "eldri" þá sendir hann þá handbendi Ágústs og hvetur til "bara barn" kosningar undir því yfirskyni að þar skuli Ágústi verða kápan úr því klæðinu. Frábært! En snilldarlega úthugsað og hágáfumannslega frá verkjum komist. Eða hvað? Þegar betur er að gáð sést að Gústi vann þrátt fyrir allt. Það er varanlega skjalfest að svo og svo margir tugir einstaklinga telja skratta litla vera "bara barn". Magnús ákvað með öðrum orðum að "play it safe" og reyna að slá eign sinni á öll "bara börn" atkvæðin, en með því gerði hann sig endanlega marklausan, því sama hve hátt hann skríkir þá sannar það ekki neitt. Ef magnús hefði raunverulega trú á vinum sínum þá hefði hann verið karlmaður og látið þá kjósa sig hundgamlan og hrukkóttann, en til þess hefði hann þurft tvennt: a) hugrekki og b) alvöru vini. Leið gungunnar er að haga seglum eftir vindum og reyna að skilgreina vandamálin í burtu með því að hrópa í gegnum tárin "Mér finnst það gott! Mér finnst það gott!" sama hverju er troðið aftan í hana. Varnarorð magga litla við þessari staðhæfingu eru fyrirsjáanlega enn eitt tyrft taðbúnt úr hans dýpstu fingurbjörg sem er samt ekkert annað en þessi dulbúna væmna vella sem er upprunnin í bandarískri sjónvarpsmenningu. Eitthvað innantómt babl um að hann sé "að verja barnið í sjálfum sér" og jafnvel "barnið í okkur öllum" (Er skrattinn með Péturs Pan komplex?), það sé gott og hollt að "taka ekki tilveruna allt of alvarlega" og þeir sem geri slíkt séu fífl (t.d. Ágúst, Bjarni, aðrir) og hann sé stoltur af því að vera ekki í náðinni hjá svoleiðis "fíflum". Bla, bla, bla. Þetta kallast á góðri íslensku öfug sálfræði og er notað á lítil börn. Börnin uppgötva svo um síðir öfugu sálfræðina og finnst þau hafa verið svikin af foreldrum sínum og umhverfi, og ákveða að hefna sín og ráðast á heiminn allan með öfugu sálfræðina að vopni. Sorglegt að sjá háfullorðinn mann eins og Skrattamagnús ekki hafa meira milli lappanna en þá einfættu truntu í baráttu sinni við vindmyllurnar sem eru augljóslega flæktar í einhverjum misnotkunarminningum úr bernsku hans. Sorglegt, já sorglegt. Einhver að rétta Ömmu kindabyssuna... |