Amma Skrattans |
|
|
Netið tekið í nefið upp á gamla mátann. Upphafið málfar og sóðatal, íblandað nærgöngulli sjálfsrýni Saurhuga. Nýjar tuggur Gamlar tuggur Amma er fjörgömul og nennir ekki að læra á tölvupóst. Hún fer hinsvegar mikinn við lestur á nagportal og sér öll skilaboð skrifuð á vefsíður. 
|
Monday, May 07, 2001
Af ætterni Ömmu... Fyrir skemmstu rauk vefleiðara smásálin upp til handa og fóta yfir háttalagi Ömmu, og voru ófá bituryrði látin falla í garð einstaklings og einstaklinga sem höfðu ekkert með málið að gera. Saumaklúbburinn kættist allur yfir að hafa fengið eitthvað krassandi til að smjatta á yfir kaffinu, en jafnframt logsveið kjaftakindurnar undan því að vera skyndilega vopnlausar gagnvart nafnlausri og líkamslausri forynju. Af öllum sálarlausu óþokkunum var Amma nefnilega sálarlausust. Pirrandi fyrir dissara sem kunna bara að berja á andstæðingum með vel þekktar kennitölur. Af Ömmu er annars það að segja að hún er sjálfkviknuð meinsemd, ekki eingetin heldur ógetin, og mikið óféti. Hún er föðurlaus og móðurlaus, huglaus og getulaus, en á samt alveg glás af börnum og barnabörnum sem sköpuðu sér ömmu í sinni mynd, með samstilltu átaki andlegrar fátæktar sinnar. Sælir eru vefdissarar því þeirra er Amman. Það er sýnt að allar ofurhetjur þurfa að eiga verðugan andstæðing til að geta sýnt og sannað siðferðislega yfirburði sína. Andstæðingurinn verður að vera yfirnáttúrulegur og ósnertanlegur, helst ósýnilegur, því annars hræðist hann enginn. Á sama hátt og Ofurmennið átti sinn Lex Luthor, eigið þið dissara liðleskjurnar á Nagportal nú ykkar Ömmu. Hetjuhópurinn sem fylkir liði gegn Ömmu má þó ekki gleyma að sýna hóf í baráttunni, því jafnvel þótt einhverjum takist að fletta "hetjulega" ofan af Ömmu sinni þá er líklegt að það valdi hetjunni stærri og meira langvarandi sálarörum, en Ömmunni nakinni. Ofurhetjur án andstæðings eru víst afar hjákátleg og tilgangslítil fyrirbæri og því er Amma betri í skógi en Amma í hendi. (Eða eins og segir í vísunni: ímyndiði ykkur bara ef ekki hefði komið hún Amma.) Munið að Amma elskar ykkur öll
Seinasta gáfuhjal Magnúsar endursagt í 20 orðum: ,,Fór og fékk mér mæjónes samlokulufsu á Nonnabita. Fékk þjónustu eins og við var að búast. Er undrandi og sár." Það er greinilegt að Magnús á mun meira af orðum en innihaldi. Enn sannast að maðurinn er það sem hann étur, og þessi aftanúrkreistingur er 100% mæjónes. Fullur af hitaeiningum og skít en algjörlega næringarsnauður. Sunday, April 29, 2001
Fagur er Geirfuglinn, en kona er hann ekki! Narkisosarduld Geirfuglsins nærsýna dylst engum lengur og leiðarinn líður fyrir vikið. Amma leggur til ráð handa kauða:
Amma er alltaf tilbúin að rétta smælingjunum hjálparhönd og gerir það með smæl á vör. Saturday, April 28, 2001
Nú er ömmu ekke skemmt lengur. Skrattinn kúkaði í seinustu buxurnar sínar og þvottavélin er biluð. Amma útskýrir á eftir af hverju. Skratti litli ber vit sitt í fingurbjörg. Þar af er þriðjungur hvolpavit og annar óvit. Þó hefur skrattakorninu gengið furðu vel að telja fáheyrðum lýðnum trú um að bak við tyrfið orðagjálfur og sköllótt bringubankið liggi í raun viska jafn djúp og persónuleiki jafn kaldur og sjálft ballarhaf. Heilaþvotturinn hefur meira að segja gengið svo vel að nú eru kófdrukkin skólabörn á Agureyri búin að taka kauða í guðatölu, og má ekki á milli sjá hvort sú staðreynd segir meira um litlu túnþökurnar eða malbikarann. Þetta er sagan um nýju fötin keisararans endursögð. Smáborgarahátturinn í lýðnum veldur því að menn þora ekki að viðurkenna að þeir skilja ekki bofs í því sem drengurinn segir og ákveða að lýsa því yfir að hann sé yfirburðaskarpur, ellegar opinbera eigin heimsku. Þannig styður heimskur heimskann. (Alheimskan samsærir augu Ömmu.) Þar sem Amma er ekki smáborgari að mennt þá er hún hvergi banginn við að segja: Keisarinn er alls fokking ber, og Skrattinn er örgrunnur volgur hlandpollur! Pissublautur mömmuhvolpur! Úr leiðarvísinum sem fylgir skrattagarðdvergnum: "Varast skal að stilla skrattagarðdvergnum upp þannig að hann snúi á hlið m.v. staðbundnar höfuðvindáttir. Sé það gert má búast við að vindar smjúgi í gegnum höfuð hans með hvimleiðu blísturhljóði." En nóg um tað. Nú skal upplýst hvernig skratti litli kúkaði á sig: Gáfumennið Ágúst Flughringur setti upp svo kallaða "djöfull er hann barnalegur, það endurspeglast í skoðanakönnuninni því allir telja hann polla vegna liðleskjuskrifa hans..." könnun og er það gott og vel. Fyrsta feilspor skratta litla var að svara Ágústi (better remain silent and be thought stupid, than open your mouth and remove all doubt). En hvað geta litlar rottur gert á ögurstundu annað en það sem náttúran býður þeim: tryllast úr hræðslu og skríkja hástöfum. Seinna feilsporið, og það sem endanlega sýnir sorglega berstrípaða innviði garðdvergsins okkar er hvernig hann kallar á hjálp. Í stað þess að hvetja heimskekingana vini sína til að kjósa sig "eldri" þá sendir hann þá handbendi Ágústs og hvetur til "bara barn" kosningar undir því yfirskyni að þar skuli Ágústi verða kápan úr því klæðinu. Frábært! En snilldarlega úthugsað og hágáfumannslega frá verkjum komist. Eða hvað? Þegar betur er að gáð sést að Gústi vann þrátt fyrir allt. Það er varanlega skjalfest að svo og svo margir tugir einstaklinga telja skratta litla vera "bara barn". Magnús ákvað með öðrum orðum að "play it safe" og reyna að slá eign sinni á öll "bara börn" atkvæðin, en með því gerði hann sig endanlega marklausan, því sama hve hátt hann skríkir þá sannar það ekki neitt. Ef magnús hefði raunverulega trú á vinum sínum þá hefði hann verið karlmaður og látið þá kjósa sig hundgamlan og hrukkóttann, en til þess hefði hann þurft tvennt: a) hugrekki og b) alvöru vini. Leið gungunnar er að haga seglum eftir vindum og reyna að skilgreina vandamálin í burtu með því að hrópa í gegnum tárin "Mér finnst það gott! Mér finnst það gott!" sama hverju er troðið aftan í hana. Varnarorð magga litla við þessari staðhæfingu eru fyrirsjáanlega enn eitt tyrft taðbúnt úr hans dýpstu fingurbjörg sem er samt ekkert annað en þessi dulbúna væmna vella sem er upprunnin í bandarískri sjónvarpsmenningu. Eitthvað innantómt babl um að hann sé "að verja barnið í sjálfum sér" og jafnvel "barnið í okkur öllum" (Er skrattinn með Péturs Pan komplex?), það sé gott og hollt að "taka ekki tilveruna allt of alvarlega" og þeir sem geri slíkt séu fífl (t.d. Ágúst, Bjarni, aðrir) og hann sé stoltur af því að vera ekki í náðinni hjá svoleiðis "fíflum". Bla, bla, bla. Þetta kallast á góðri íslensku öfug sálfræði og er notað á lítil börn. Börnin uppgötva svo um síðir öfugu sálfræðina og finnst þau hafa verið svikin af foreldrum sínum og umhverfi, og ákveða að hefna sín og ráðast á heiminn allan með öfugu sálfræðina að vopni. Sorglegt að sjá háfullorðinn mann eins og Skrattamagnús ekki hafa meira milli lappanna en þá einfættu truntu í baráttu sinni við vindmyllurnar sem eru augljóslega flæktar í einhverjum misnotkunarminningum úr bernsku hans. Sorglegt, já sorglegt. Einhver að rétta Ömmu kindabyssuna... Tuesday, April 03, 2001
Sést hefur til Skratte á netinu, en hann virðist vera löngu orðinn frægur á endemum fyrir skrautlegt sjómannsorðfæri og trygga fylgni við margan argan karlmannsfaldinn.   Sjá: Fagur er maðurinn með stinnan úfinn koksíðan, stundum kallaður Kolbeinn kitlari, enda kitlaði hann gjarnan hláturtaugar einfeldninga og moðhausa. Sannkallaður kóngakitlari. Saklausar eru barnssálirnar og ekki ætlar Amma að skemma þá skemmtun er hægt er að hafa af því að fylgjast með atgangnum. Fari það í kolað! Átjánþúsund úldnir útselir! Fari það í kvótalaus karfaflök! Hundraðþúsund hákarlar! Svona þurftu fullorðnir karlmenn að blóta í "den-tid" í útgáfu Fjölva, en nú geta karlmennin ræskt sig svo um munar og heyrist í fjöllunum. Skrattinn er laus og liðugur og blótar í hland og tussu, og marrar í honum af ánægju. Megi hver vara sig sem verður fyrir netvæddu garnargoti Kapteins kitlara.
Það er auðvelt að líkja eftir Skrattatali með yfirborðskenndum hætti, en til að öðlast sannan kraft skrattatrantaprumps þurfa sauðkindurnar að ríða feitum hesti íslensks málfars og fara mikinn í samlíkingum og samtvinningum á blætisyrðum. Amma glottir við tanngóma þegar ræfils kindurnar hnoðast á takmörkuðum orðaforða sínum með fölleitri og úldinni útferð að niðurstöðu. (Af sinni alkunnu siðprýði nefnir Amma engin nöfn, enda vitum við öll hverja um ræðir!) Stúlkur: drullist til að læra almennilega íslensku, ellegar vill enginn gangast við ykkur - ekki einu sinni Skratte pabbi ykkar!
"Ég er eins og skattinn", bla, bla, bla. Rass, endaþarmur, saur og trantur. Prump, kúk, piss og annað sóðatal. Skrattinn hefur eignast fjölmörg lítil skrattabörn og er orðinn manna fjölmennastur á Naggnum. Enginn er maur með mönnum nema hann tali skrattatal. Aumar eru linkindurnar sem bíta grasið af skrattanaggnum og fábrotin er þeirra lífssýn. En frjálst er í fjalladal og megi hver velja sér fyrirmynd að vild. Við hvern sem velur Skratttann kætist Amma meira og meira, því Skratte tekur ömmu sína sér til fyrirmyndar, og þannig verður Amma forsöguleg fyrirmynd allra Nöldursauðanna í dalnum. Sofið rótt börnin góð því amma vakir yfir ykkur. Friday, March 30, 2001
Loks kom að því að Skrattinn hitti ömmu sína og kemur þar vel á vondan því margt hefur ungviðið talið sig meira að burðum en forverana. Skoðanaskeytin sem hafa flogið seinustu daga á milli okkar meinlausra grínara og hinnar sjálfskipuðu heilögu þrenningar hafa fengið Skratte til að kalla á Ömmu sína. Amma verður hrollköld rödd skynseminnar bak við tjöldin, sönnun þess að í kolli vorum hrærist vissulega hjarta heilbrigðrar sálar en ekki þess minnihlutamorðingja sem siðsemismeinlokurnar þrjár vilja meina að ég sé. Ég ætla að halda þessum færslum fyrir mig til að byrja með, en hver veit hvað gerist þegar einhver reynsla er komin á þetta nýja skraf. |